“EL James zorgde ervoor dat vrouwen niet langer bang waren om erotica te lezen”

Ze kon als tiener niet goed lezen omdat ze haar favoriete boek niet had gevonden. Toen kwamen Twilight en Harry Potter , twee van haar favorieten. Nu schrijft ze voor miljoenen tieners (en ook tieners die niet zo jong zijn) en haar boeken behoren tot de bestsellers van The New York Times . Maar Mercedes Ron (Buenos Aires, 1993), gevestigd in Sevilla, is niet zomaar een bestseller. Met tien boeken en meer dan drie miljoen verkochte exemplaren – waarvan sommige verfilmd zijn, zoals Culpa mía , een hit op Prime Video – is ze een van de architecten die de young adult-romantiek naar ongekende hoogten heeft gebracht. "Het is onze tijd", beweert ze.

Het begin “Ik wist dat 'Culpa mía' potentie had en ik stuurde het manuscript naar uitgevers, maar niets werkte.”

Twintig jaar geleden, als je een liefdesroman kreeg, las je die stiekem. Wat is er veranderd?

Het overkwam mij ook met Fifty Shades of Grey . Ik wilde het lezen omdat het destijds een hit was, en ik deed het bijna stiekem. Nu is het overal. Ik denk dat E.L. James de weg heeft vrijgemaakt voor vrouwen om niet langer bang te zijn om van erotische romans te houden. Zelfs young adult-boeken hebben ook een pikante inhoud. De schaamte is verdwenen.

Er zijn moeders en dochters die hetzelfde lezen.

Ja, en ik vind het geweldig. Vooral in die moeilijke puberteit. Ik vind het ongelooflijk hoe een boek je met je moeder kan verbinden.

Maar zijn vader laat hem zijn boeken niet lezen.

Mijn vader wil ook niet. Hij zegt dat hij zich er ongemakkelijk bij zou voelen, alsof hij met mijn hoofd zou spelen.

En zou ik dat doen?

Een beetje wel. Mensen die me kennen en mijn boeken hebben gelezen, zien bepaalde dingen in me. Ik heb ze uiteindelijk aan mijn moeder laten lezen, omdat ze dol is op romantiek en mijn grootste fan is. Ik probeer er niet aan te denken. De enige die ik ze meteen liet lezen toen ze uitkwamen, was mijn oma, die helaas niet meer onder ons is. Mijn oma was een soapactrice: ze danste, ze deed aan theater... Ze was sterk. Misschien vond ik het daarom niet erg om ze haar te laten lezen, omdat ik wist dat ze het zou begrijpen.

De jonge romantische film staat in de top tien van de wereld.

Eindelijk is het zover en dat maakt mij heel blij.

Maar het wordt dubbel bekritiseerd, omdat het kinderachtig en romantisch is.

Ik ben het er niet mee eens, maar uiteindelijk is dit wat wij vrouwen met ons meeslepen. Omdat dit een genre is dat voornamelijk door vrouwen wordt geschreven, en wat vrouwen leuk vinden, is minderwaardig. We vechten om dit te veranderen en we krijgen steeds meer ruimte, maar zoals met alles moeten we blijven doorzetten en laten zien dat het een heel belangrijk genre is, vooral young adult-literatuur, want uiteindelijk is het dat genre dat nieuwe lezers creëert.

Ze geeft toe dat ze als tiener niet goed kon lezen.

Tot ik Twilight ontdekte. Op school vond ik het lezen van La Celestina echt een afknapper. Misschien lees ik het nu wel en vind ik het leuker, maar toen ik dertien was, had ik er een hekel aan. Ik zeg altijd dat er niemand is die niet van lezen houdt, alleen iemand die zijn perfecte boek nog niet heeft gevonden.

Het is ontstaan ​​via het Wattpad-platform. Hoe is dat gebeurd?

Ik begon op Wattpad toen ik 19 was, nadat ik Culpa mía had uitgelezen. Ik wist dat het boek potentie had en ik wilde het publiceren. Ik nam contact op met uitgevers, stuurde het manuscript op, deed mee aan een wedstrijd... Maar niets, geen reactie. In die tijd begon Wattpad echt goed te lopen in Spanje, en ik wilde alleen maar dat iemand het zou lezen. Dus begon ik elke dag een hoofdstuk te uploaden. Mensen raakten al snel verslaafd. Anderhalf jaar later belde de uitgever me.

'Culpa mía' is geïnspireerd op een nummer van Taylor Swift.

Tijdens een reis die ik op 19-jarige leeftijd met een vriendin naar Los Angeles maakte, was de videoclip voor Taylor Swifts " I Knew You Were Trouble" het hoofdidee dat later tot vele andere dingen leidde. Ik voelde me aangetrokken tot het idee om door de liefde meegesleurd te worden in een wereld waar je niet thuishoort en waar je misschien verdwaald raakt.

Wat voegt het toe aan het genre?

Al mijn boeken bevatten actie, en dat werkt voor mij echt heel goed op audiovisueel vlak. Daarom heb ik bijna al mijn boeken al verkocht, want het is niet zomaar romantiek, het is romantiek met een thriller, het is romantiek met actie.

Heb je eigenlijk audiovisueel gestudeerd?

Ja, en ik geniet er echt van: alle aanpassingen, het proces... Ik leer, en het is een wereld waar ik van hou.

En je zegt dat je de audiovisuele rechten van al je boeken al hebt verkocht? Aan Prime Video?

Behalve de nieuwste serie, 30 Sunsets . De rest wel, en allemaal op Prime.

Hoe draag jij bij aan de adaptatie?

Heel actief: ik ben betrokken bij het script, bij de casting, ik ga naar de opnames... Ik heb onlangs Marfil y Ébano gefilmd en ook Dímelo , dat al is afgerond. Ze luisteren naar me. Dat verandert ook. Voorheen was er veel weerstand om de auteur te laten meewerken, en ik denk dat ik laat zien dat mijn bijdrage het eindresultaat kan verbeteren.

Was je ergens bang voor voordat je begon?

Ik was bang dat ze het boek zouden pakken en ermee zouden doen wat ze wilden, want ik weet dat het is gebeurd. Sterker nog, het komt maar zelden voor dat ik, als auteur, tevreden ben met een verfilming. Toen ik de film ging zien, was ik voorbereid, want ik wist dat ik hem niet leuk zou vinden, en ik dacht na over hoe ik al die mensen die aan het project hadden meegewerkt, zou vertellen dat ik de film niet leuk vond. En ik was erg verrast, want ik vond hem geweldig.

Niet alleen jij. Het is Prime's meest bekeken niet-Engelstalige productie. Het is zo'n succes dat er nu een Londense versie van "Culpa mía" uitkomt.

Ik had het helemaal niet verwacht. Het is geen remake van de film, maar een remake van mijn boek. Ze wilden het boek opnieuw verfilmen, en inderdaad, er zitten dingen in die in het boek ontbreken in de Spaanse film. Het is hetzelfde verhaal, maar je kijkt niet naar dezelfde film.

Wat is het ergste waar jongeren tegenwoordig mee te maken krijgen?

Laatst las ik over de hoeveelheid tijd die we op onze telefoon doorbrengen... Ze zeggen dat jongeren zich niet vervelen, maar creativiteit ontstaat uit verveling. Ik ben er 100% zeker van dat ik geen schrijver zou zijn geworden als ik in deze generatie was geboren. De telefoon is nu een kankergezwel.